Minerva tibias dicitur prima ex osse cervino fecisse et ad epulum deorum cantatum venisse. Juno et Venus cum eam irriderent, quod et caesia erat et buccas inflaret, foeda visa et in cantu irrisa in Idam silvam ad fontem venit, ibique cantans in aqua se aspexit et vidit se merito irrisam ; unde tibias ibi abjecit et imprecata est, ut, quisquis eas sustulisset, gravi afficeretur supplicio. Quas Marsyas Oeagri filius pastor unus e satyris invenit, quibus assidue commeletando sonum suaviorem in dies faciebat, adeo ut Apollinem ad citharae cantum in certamen provocaret. Quo ut Apollo venit, Musas judices sumpserunt, et cum jam Marsyas inde victor discederet, Apollo citharam versabat idemque sonus erat ; quod Marsya tibiis facere non potuit. Itaque Apollo victum Marsyan ad arborem religatum Scythae tradidit, qui cutem ei membratim separavit ; reliquum corpus discipulo Olympo sepulturae tradidit, e cujus sanguine flumen Marsyas est appellatum.