Cette pièce élégiaque du début du XIIe siècle sur le fatal amour de Pâris a été intégrée vers 1230 au recueil des Carmina Burana, sous le numéro 102


Fervet amore Paris, Troianis immolat aris,
      fratribus ignaris scinditur unda maris,

Temptat Tyndaridem, favet illa, relinquit Atridem,
      prompta sequi Paridem, passa perire fidem.

Equora rapto rarat, tenet optatum quod amarat.
      Se res declarat, Grecia bella parat.

Contra Dardanidem res provocat ista Tydidem.
      Incitat Eacidem Pallas ad illud idem.

Grecia nudatur, classis coit, unda minatur,
      hostia mactatur, aura quieta datur.

Passa freti strepitus 'Phrygium capit' anchora littus,
      obstruit introitus Hector ad arma citus.

Ilios arma gerit, Helenam sua Grecia querit,
      fraus aditus aperit, hostis ab hoste perit.

Sub Danaum pube, telorum territa nube
      infremit urbs Hecube, fiant resonantque tube.

Miles ad arma fremit, vite 'fors' Hectora demit,
      Troiam pugna premit, Troia sub hoste tremit.

Ars ni servaret Danaos numenque iuvaret,
      murus adhuc staret, qui modo rege caret.

Queritur ars, fit equus, latet intra viscera Grecus,
      fit Priamus cecus, ducitur intro pecus.

Flendo, si norat Ithacus, fallendo laborat ;
      ignis ligna vorat, machina saxa forat.

Credula fallaci flamme subiecta voraci
      passa dolos Ithaci Troia fit esca faci.

Ars urbem tradit, urbs in discrimina vadit,
      ignis edax radit Pergama, Troia cadit.

Urbis opes lacere flammis alimenta dedere,
      igni cessere menia, claustra, sere.

Argis exosa iacet Ilios ; ante iocosa,
      inclita, famosa nunc rubet, ante rosa.

Igni sublatus fuit omnia ferre paratus
      firma classe ratus te, Cytherea, satus.

Tellus fatalis 'petitur' navalibus alis,
      obviat ira salis turbine, peste, malis.

Pestem concepit mare, fluctus surgere cepit,
      puppibus obrepit spuma, procella strepit.

Fiat Nothus insanus, insurgit turbo profanus,
      navita Troianus deficit arte manus.

Hinc quasi delira pelagi succenditur ira,
      stat prope mors dira, 'fit' polus inde lyra.

Dux errat pelago, rotat illum mortis imago.
      Obvia Carthago dat loca certa vago.

Didonem cecat furor, et se crimine fecat,
      se feriendo necat ; dux fugit, alta secat.

Rebus sublatis, currentibus ordine fatis,
      regnis optatis utitur arte ratis.

'Vatem' vestigat ; sed 'eum' lis dira fatigat,
      et furor instigat, et nova pugna ligat.

Pugna predatur, vincit, Turno dominatur ;
      viscera scrutatur sanguine mucro satur.

Cepta luens sceleris te victum, Turne, fateris,
      obrutus ense peris, preda cibusque feris.

Enee cedit victoria, pugna recedit,
      pugne succedit gloria, paxque redit.

Sub vinclo fidei post inclita facta trophei
      regia nupsit ei virgo favore dei.


Texte latin publié in Carmina Burana : Lateinische und deutsche Lieder und Gedichte einer Handschrift des XIII, de Johann Andreas Schmeller, Literarischen. Vereins (1847)