« Homère », dans les Kypria, avait raconté le banquet nuptial de Pélée et Thétis, l'épisode de la pomme d'or pour la plus belle, lancée sur la table par Eris, et le jugement qu'on avait demandé à Pâris. Son choix aurait provoqué la guerre de Troie, et pour « Homère », ces événements n'étaient pas mythiques mais réels. Plus tard, ce célèbre récit devient un songe pour Darès et ses imitateurs, Jean d'Exeter, Benoît de Sainte-Maure et Guido delle Colonne. Quant à Dictys, qui ne présente jamais les divinités, il ne dit pas un mot de cette histoire, tandis que le chroniste de Byzance Joannes Malalas fait du jugement de Pâris un discours épidictique...


Darès le Phrygien - De excidio urbis Troiae, 7

[7] Alexander cohortari coepit, ut classis praeparetur, et in Graeciam mittatur : se rei huius principem futurum, si pater uellet : in deorum benignitate se confidere, uictis hostibus laude adepta, de Graecia domum rediturum esse. Nam sibi in Ida sylua cum uenatum abisset, in somnis Mercurium adduxisse Iunonem, Venerem, Mineruam, ut inter eas de specie iudicaret. Et tunc sibi Venerem pollicitam esse, si suam speciem meliorem harum specie iudicaret, daturam se ei uxorem, quae in Graecia speciosior uideretur : ubi ita audisset, optimam facie Venerem iudicasse : unde sperare debere Priamum Venerem adiutricem Alexandro futuram.

« Eh bien ! interrompit Alexandre, il faut au plus tôt nous procurer cette flotte et l'envoyer en Grèce. Si le roi y consent, je me charge de la commander, et je lui promets que, par la bonté des dieux dans la protection desquels je mets toute ma confiance, je ne reviendrai pas sans avoir eu la gloire de vaincre mes ennemis. Un jour que je chassais dans la forêt du mont Ida, continua-t-il, je m'endormis et je vis en songe Mercure qui me présentait Junon, Vénus et Minerve, pour que je décidasse laquelle des trois était la plus belle. Vénus me promit que, si je lui dormais le prix de la beauté, elle me ferait épouser la plus belle femme de la Grèce. Gagné par cette promesse, je prononçai qu'elle était la plus belle. Ainsi Priam doit espérer que Vénus protégera Alexandre ».


Joannes Malalas - Chronique, V

Pâris [...] devint sage et cultivé, et composa un panégyrique en l'honneur d'Aphrodite, dans lequel il la mettait au dessus de toutes les déesses, sans en excepter Héra ni Athéna. Il dit donc dans son exposition qu'Aphrodite est le désir, et que du désir dérive toute chose. Voilà pourquoi l'on raconte que Pâris jugea entre Pallas, Héra et Aphrodite, et que c'est à Aphrodite qu'il donna la pomme, c'est-à-dire la victoire, en disant que le désir, c'est-à-dire Aphrodite, donne vie à tout, enfants, savoir, sagesse, arts et tout ce qui est rationnel ou irrationnel ; et qu'il n'y a rien de plus grand et de meilleur qu'elle. Il composa aussi un hymne pour elle, intitulé kestos.


Après le retour et la relation d’Anténor, les Troyens décident que faire. Aux appels prudents d’Hector répond Pâris qui, comme chez Darès, raconte un songe : le jugement des déesses du mythe est réduit ainsi à une dimension plus banale et naturelle, qui a pourtant un charme indéniable.

Joseph d'Exeter, Ylias ou De Bello Trojano, II, 191-614

At eger iniqua
Suspicione Paris Ne credite, ludimur' inquit,
Dardanide ! Miror hilarem; sibi commodus uni
Non sperata refert, non quod commune decorum,
Molitus speciale bonum. Male publica curat,
Qui sua pluris habet gelidoque haut utitur ense.
Saucia proximitas, michi classem ac vela parate !
Ibo, ibo. Non me, pavidus quas obicit Hector,
Terruerint sirtes, non arma adversa vel hostes,
Non aditus in regna graves. Michi numen ab alto
Indulget dictatque vias spemque addit ituro.
Mira quidern, sed vera - duces, advertite !-pandam :
Desertura virum flebat Pallantias ortum
Processisse diem, sed iam maturior estus
Solverat algentes lacrimas; me dulce trahebat
Certamen nemorum, populari lustra, fugaces
Indagare feras facilique instare Moloso.
Ocius exciti, qui casse vel ore vel aure -
Fraude, sono, sensu - ludentes prelia casse
Fallunt, ore cient, vestigant aure, simulque
Invadunt saltus. Me nutu numinis error
Devius in spacium seductius, in nemus altum
Egit venarique dedit secreta dearum.
Ydei regina sinus, dignissima Phebo
Laurus, inoffenso frondosum vertice crinem
Explicat et nemoris proscripta plebe minoris
Sola viret nullique suas communicat umbras.
Cetera Cirream veneratur silva iuventam
Celsum submittens apicem longeque reducta
Maiorem temere poscentes aera frondes
Castigat metuitque sacris occurrere ramis.
Huc deus aut casus, certe gratissimus error
Pertulit ereptum sociis. Hac letus in umbra
Mirabar laurum vivacis lege iuvente
Nil love mutato passam, mirabar et Eurum
Murmure adulantem foliis et frondibus auram
Secretum spirare suum, cum languida sensim
Fur oculi sompnus invitans ocia blandum
Pectoris elusit studium. curasque fefellit.
Sic caput herboso proiectum cespite fultus
Delicias hausi superum, nec frivola suetus
In plebem lusisse sopor, sed sompnia regum
Dignatus subiit. Magni mox nupta Tonantis
Et Venus et Pallas sese languentibus ultro
Ingessere oculis. Quarum que maxima, fando
Vix bene maturam visa est solvisse quietem :

Conflictus dearum de preiudicio forme
Oratio Iunonis

Venimus in saltus Frigios, o Dardane, veni
Magni nupta Iovis, venit Mavortia Pallas,
Venit blanda Venus. Gratare ! En noster alurnpnus,
Quod dare Parca neget, timeat promittere votum,
Sideree libram forme., dedit. Ipsa Tonantis
Unica, que trini dispenso federa regni,
Cui parent unde Neptuni, Tartara Ditis,
Astra lovis, non, si laudor censore caduco,
ndignor, non grata minus reditura Tonanti,
Si nostro dubius hesit mortalis in ore;
Quod longum est, mirantis erit, neu forte putetur
Mendax, quem debet famulatrix Fama favorem.
Quod rarum superis, nudos en aspice vultus !
Talis in amplexus venio lovis. Ergo quis ausus
Pallada Gorgoneam belIatricemque Medusam
Hiis conferre genis ! Non sic pudor exulat omnis,
Ut populi terror, vulgi fuga, baiula leti,
Quo terret, placuisse velit. Vis, Dira, doceri ?
Diva » tamen dictura fui ! Non hic opus ense,
Angues tolle tuos, armatos exue vultus.
Da facilem visu faciem, frontem exere, cedat
Cassis et inclusum sine respirare cerastam !
Detege, quod galea horrendum, quod parma pudendum
Occulit, atque aude preconia vera mereri !
Hicne nitor calibis, hoc aurum hostile decoris
Extorquebit opem? Nescis, sevissima, nescis'?
In calibe horror inest, in casside fulminat aurum,
In capulo crudescit ebur ; sic docta minaces
Delicias affert et vult placuisse Minerva!
Tunc Iovem mentita patrem ? Qua pelice nostra
In luctus audente suos ?,Sed matre carere Creditur` :
0 superum pudor ! hincne animosa superbit
Solius meminisse viri dicique virago
Emeruit? Certe superos invisa fatigat,
Mortales consumit. At est Mavortia`, dicunt:
Ergo mares vorat. At Pallas` : Sit, sed quia pallet.
Vel quia Pallanti iugulum scidit. Hinc color, inde,
Dextra nocens nomen alterno iure meretur.
Tuque - sed o facinus!- tune, inquam, prodiga sexus,
Femina plus, qaam iura sinant, et mollior equo,
Tunc ergo, Venus, ausa venis in premia forme ?
An nescis, cui iura petis communia ? Sed quis
Credet : Tot luno similes habet? Unica quondam
Et nullis equanda fui. Cum provida mundum
Digereret Natura suum, sine coniuge coniunx
Stabat et in florem vultu crescente severum
Stabat adhuc, cum sic mater Natura :,Quid heres,
Celi heres ?Quod poscis, habes; hec sanguine iuncta,
Iunctior amplexu, soror est, coniunx erit. Una
E numero selecta tibi, una, sed unica, cuius
Nec similem memoret tellus nec sidera norint,
Absque pari parit illa tibi`. Sic fata negantem
In fratris cupidi dedit oscula. Conscius illo
Optati sceptrum tribuit commune sorori.
Ergo eat et vultus nostros Ericina lacessat,
Nuptum ivi selecta Iovi, sed fallitur. Isset
Diva Paphi pocius ? Quid ni! Ortus nacta serenos
Concrevit spumante freto cesisque pudendis.
Hec patrem factura Iovem tibi, bellice Mavors,
Et populo pareret ; hac anceps etheris heres
Aurea degeneri violaret regna metallo,
Quique nec indicio Phebi nec vindice textu
Securam potuit noctemque fidemque mereri,
Lennius, ultum iret alieni probra pudoris
Lenius et proprios non suspiraret amores.
Ut Frigium sileam, quis vulgatissima nescit
Furta dee? ,Sed blanda, sed alma, sed aurea' :
Nectit Blanda dolos, alit alma inalum, petit aurea donum.
Olim, nam memini, certandi sola potestas
Cum Iove nostra fuit. Ubi tunc Venus ? Illane venit
Tercia ? Ubi Pallas ? An quarta, ut iussa, veniret ?
Tiresia certe steterat sub iudice Iuno.
Sed taceo. Tu, Frix, pocior tu disce mereri
Iunonem, que sceptra ferat, que commodet aurum !
Tot mundus miratur opes, tot regna comete
Dispensant : Que sceptra velis, quas, elige, terras,
Quicquid agas, quocumque fluat sententia.
Nosti Iunonem placuisse Iovi ; lunonie iudex,
Censorem ne sperne Iovem`! Sic alta profando
Regine multurn meminit vultumque superbum
Vocibus ingessit contempta fronte precantis.
Prodit in aspectum Pallas fandique secundas
Nacta vices, proprie fidens et conscia cause
Irriguo sacras haurit de pectore voces :

Oratio Palladis

Magna parens superum - nec enim nego, magna Tonantis
Nupta, nec invideo - meritum, Frix inclite, nostrum,
Si quod erat, carpsit. Testor freta, testor Olimpum,
Testor humum. Non armatas in prelia lingue
Credideram venisse deas, hac parte loquacem
Erubeo sexum, minus hic quam femina possum,
Martem alium didici. Victoria feda, ubi victus
Plus laudis victore feret, nostrisque triumphis
Hic haut notus honos. Sed quo regina decoro
Effatu tendit? Dea sit, cedo, immo dearum Maxima.
Non dextre sortiri sceptra potentis
Partirive Iovem certatim venimus. Illa,
Illa habeat, que se ostentat. Nos gloria saltem,
Cum titulis opus est, ornat minor et, quia cogor
In laudes ire, haut omni sine dote Minerva.
Si gens, si generis auctor, si denique mores
Querendi, in curis regnat pudor, a Iove sanguis,
Censori facies oculo patet. heccine forma,
Hoc genus, hic mentis cultus ? Si coniuga dive
Gaudia, nuptarum dotes et pignora iactant,
Virginitas me sola iuvat nil passa pudendum,
Non lesura thoros, non deprensura maritos.
Macte Paris, mea bella viri, mea pensa puelle
Et mea laurigeri meditantur carmina vates.
Sic populis utrisque fruor, sic grata per omnes.
Sed quid ego hec, quid ad hec subnectere plura laborem?
Moribus indignum, fateor, studiisque pudicis
Ostentare suum; proprie nam venditor artis
Detitulat titulos, quos ingerit. At quia presens
Viribus et viciis armatur causa, Minervam
Accipe plus tacite meritam quam voce secutam !
Cum vetus efflueret in regnum mobile mundus
Terrarumque notas ultrix detergeret unda,
Emersit cum sole Fides; mox cetera dudum
Nacta fugam virtus terris offensa profanis
Iam mundo meliore redit: Prudentia numquam
Velox, indulgens Pietas, Patientia victrix,
Strenua Simplicitas, hylaris Pudor, Ardor
Agendi Sobrius et nullo nutans Constantia casu;
Non vaga Pax aberat, rerum Concordia custos,
Iusticie rectique tenor. Sine vindice stabant
Visure populos et Deucaliona sorores
Poscebantque ducem; nec enim secura meandi
Copia nec prorsus Furiis in Tartara pulsis
Cessavere metus. Tandem genitura Minervam
Contremuit frons celsa Iovis totusque rotatu
Intonuit maiore polus, nec letior umquam
Lux superis. Hoc patre fluens, hoc edita partu
Divum pandit iter, Diras et monstra relegat
Virtutum custos, virtutum previa Pallas.
Hec illa est, quam Iuno notat, quam, Dardane, cernis,
Marte Minerva potens, hec, cuius dextra minacem exhausit
Flegram. Vidi -- dicamne ? Sed omnes Novimus:
Encheladi consumpsit flamma Ciclopes,
Centimanus pharetras centum Niobesque sagittas
Sprevit, hanelanti iam maior Marte Typhoeus
Celum poscebat. Ubi tunc Mavortia Iuno?
Iuvisset numero saltem propiorque stetisset
Pro sceptris armata suis! Iam pene supernos
Persephone thalamos Ditem complexa tenebat,
Cum tandem exiliens trepidis Saturnia stratis
Exclamat: ,Pallas, Pallas, proh fata, moraris?
Pellimur`! Accessi. Sensit valuisse Medusam
Gorgoneamque deam, sensit, quod fulminat aurum
Plus splendore potens, cum celum, sceptra, penates
Reddidimus trepide. Sit nunc ingrata, sit hostis,
Nostrum est, quod regnat, nostrum, quod cum love sompno
Securo fruitur. At, curam imbellis Olimpi
Cum subii, tunc diva fui, tunc dicta virago.
Vos, superi, testor, quantis sudaverit ausis
Hoc caput, hoc pectus nostrum`, ac ostendit utrumque
Celum suspiciens. Pudor hic, hic cassidis horror
Et parme, quem luno notat. Genuitne cerastas
Iupiter ? Advertat, cuius convicia tractat,
Diva memor parcatque suis ! Parit illa potentem
Vulcanum pariatque velim ; non, quod pede molli
Militat, invideo, nectitve quod arte catenas'.
Sic fatur Veneremque obliquo figit ocello
Atque iterat :,Res o vatum dignissirna risu !
En generat voces, evolvit nomina, nugas
Pieridum et nostras dignatur noscere frondes.
Sed male vel didicit, rneminit vel mollius equo.
Vera voce fluit a,polleo` Pallas et alti
Splendorem meriti vix gloria nominis equat.
Macte Paris quid enim numerandis improba veris
Effluo et in titulos suspiro prodiga? - lesi
Forte deos, exempla sequor veniamque coactus
Error habet. Nosti Iunonem indigna locutam,
Sed taceo. Promsi - fateor doleoque - superba,
Vera tamen. Sed molle decus formeque triumphum
Non hac mente peto, viles ut solvar in usus
Vulgaresque iocos. Hac fronte, hoc oris honore
Venatrix hominum vernet Venus ! 0 fuga morum!
Diis utinam libranda forem ! Nunc Cypris in omnes
Bella ciet victrixque placet mundumque superbit
Imperiis cessisse suis. heu, rara securis
Aurea, rarus amor morum ! Quippe ardua frangit
Virus dulce, pie sirtes, amentia supplex,
Molle malum, morbus hylaris. Sic vendicat orbem
Exicium venale Venus, sic exit in omnes
Teligerum complexa suum exemplumque datura
Vulcano Martique parit. Moderantior olim,
Mortali contenta iugo non astra coegit
In numerum laqueumque suum, non fulmine blando
Fulminis auctorem fregit, non Cinthius ígnes
Maiores miratus erat, non cura Tridentis
In mediis fervebat aquis, sed nomine vero Bachus
Liber erat. Pudet, Egeonis alumpna
Sera ultrix superos vexat celumque reposcit
Cum patrio proiecta gelu cumque exule mentu...
Erubeo ulteriora loqui. Me strenua certe
Omnipotensque Venus temptabat flectere. Cessit,
Sensi etenim; mecumque utinam deprenderet orbis,
Quam fallax et blanda venit ! Nil hoste polito
Sevius. Omnifico vultu mentita favorem
Amplexum in planctus solvit, defederat urbes,
Arces frangit et in subitum rapit omnia Martem.
Cum ventum in cedes, cedit; cum prelia fervent,
Frigescit. Tunc arma iuvant, tunc Pallas in usu
Et Venus in probris. Commercia turpia: molles
Exacuit, duros emasculat et rapit orbem
In predam, cui preda venit. Sic mutuus error
Invenit alterni solacia digna pudoris.
Non cogo in certos nurnerosum Prothea vultus,
Non Venerem semper variam moresque pererro
Implicitos. Satis est, aliquo si cognita nutu
Non trahat incautum prorsus. Sed voce monentis,
Exemplum cui. mundus erit, quis dicat egere?
Maxime Priamidum, nostra est si gloria, quicquid
Mars audet, quod Clio docet, quod tractat
Aragne, Si tibi mixta manus et partitura Minervam,
Si tutoris egent artes et in arce triumphat
Palladium, forme titulum si virgo meretur,
Annue et Yliacum, iudex, ne despice fatum'!

Oratio Veneris

Emicat axe
Ydalio provecta Venus tandemque profatur
Mesta parum, sed blanda oculis et fronte serena :
« Heu, quibus exilium populis positura relinquar
Libera Saturni proles ? Cui grata vel equa,
Si superis invisa vagor, si transfuga celi
Fata sequor ? Vos, o, spirat quibus orbe secundo
Indefessa fides, quos non livescere certum est :
Si pia, si facilis, si nulli dura Dyone,
Pendite, quis causam casus premat, unde tumultus,
Unde mine ! Cum prima meos lux extulit ortus,
Fovi hominem duros tenere solata labores
Et casus miserata graves. Sic publica grati
Templa michi struxere viri, sic thura merebar.
Hinc ire, hinc odii cause. Miserescite saltem
Vos, quibus exul agor ! Celi rea deprecor orbem,
Quem colui ; vestram, populi, defendite civem !
Flos iuvenum, spes nostra paris, non vexo locutas
Non incuso, deas ; quis enim vel carpere possit
Vel sacros equare modos ? At - si qua fatendi
Libertas veri - nosti, puer inclite, nosti,
Que rerum series, steterit quo cardine causa,
Quam bene rem sermo digesserit. Indice vultu,
Eloquio frontis, oculo censore secanda
Lis erat. Unde igitur armata licentia fandi
Infremuit ? Si dura minus reverensque pudoris,
Et Iove progenita et virgo Tritonia credi
Posset. « At emeruit Musarum maxima dici »
Non nego, fingit enim nullique hac arte secunda
Falsigraphos commenta docet, docet auribus uti
Mollibus et cecos per frivola ducere sensus
Cumque per ambages nugis pomposa venustis
Phillidas, Ysiphilas et prelia nostra retractet,
Lucratur sacram venalis fabula laurum.
At, si miliciam fingendi feda facultas
Hanc habitura fuit, saltem discrimen habendum,
In quam, quid, qua re ! Nec enim, si nata cerebro
Nostri plena Iovis, gelide nil improba fando
Virginis elidit titulum doctissima virgo.
Illa virum titulos raptis mendicet ab armis,
Sit sese contenta Venus. Tumide illa minetur,
Nos humiles facilesque pati. Rorantia tabo
Signa ferat victrix, nostri sine cede triumphi.
An, quia nature non obluctata, fatigor ?
Anchise, si blanda fui, sexumne fefelli ?
Si peperi, cui facta nocens ? Meus astra Cupido,
Eneas Frigiam vester colit, heccine culpa ?
Hoc Venus exicium superis molitur et orbi ?
Hiis homines, hiis dono deos ! Ergo innuba Pallas
Sic merite mores Veneris notet ? Illane grata,
Grata viris, quos Marte vorat ? Illane grata,
Quarum fastidit sexum ? Diis digna serenis,
Quos resides timidosque vocat ? Sic exit in omnes,
Sic telis placitur suis, sic omnibus equa.
« At virgo est » : Negat Aglauros, negat anguis opertus.
Sed taceo. « At facie pollet » :Consulta reclamat
Unda tumorque gene. « Gladiis at strenua sumptis » :
Non proprium, quod fingit, habet. Mentita potestas
Leta brevi, probrosa diu; post pauca serena
Spuria perpetuo sordescit gloria luctu.
Quondam certa fides bella imperiosa deorum
Non una confecta manu, laurusque per omnes
Dicta dari. « At victrix Persee Gorogonis umbra
Extorsit titulos palmamque imbellis Olimpi » :
Sic de se meminit Pallas. Sic credere oportet,
Crede, Paris ! Res digna fide tradendaque fastis :
Plus Iove, plus Phebo, potuit plus femina Marte,
Invidia est. Blando Semele conceperat astro,
Plena deo, paritura deum, denusque tumebat
Mensis, cum vultum Iuno mentita severum
Accedit, persuadet, abit. Quid credula, simplex,
Inscia iurato premitur Iove ? Sic tua longis,
Cadme, fides perspecta viis, sic annuus error
Emeruit ? Cum rapta soror viduamque parares
Iunonem sancire Iovi, te luctibus ecce
Munerat inque tuos flammis armatur alumpnos.
Gaudeat, en quali deitas rugosa triumpho
Molitur titulos ! Tremula dum militat hasta,
Altricis mentita fidem. Nam cetera nullus
Confinxisse labor ; faciles ad tempora cani,
Ad faciem veniunt ruge ; fallenda senectus,
Non fingenda fuit. O si ad certamina forme
Illa potens Beroe staret socianda Dyone !
Incuteret celebrem simulatrix simia risum.
Stulte, quid Europen genero Iove queris, Agenor ?
Illa rapi meruit, raptorem excusat egestas
Et thalami pocioris amor. Sibi maxima debet,
Quod tociens vidua est, coniunx Iovis. Alite fausto
Nupsisset stabilique thoro, si prima tulissent
Federa plus forme, lingue minus. Improba, turpis,
Garrula legitimi mores incestat amantis.
« At soror est coniunxque Iovis » : Bene cessit in uno,
Coniugis offensam redimit soror. « Ardua regnat » :
At patris in solio fruiturque « iugalibus » astris
Stirpis, non thalami merito. Fuit aureus olim
Ille senex, quo nata feror, fuit unicus heres,
Necdum sortilegam mundus nutabat in urnam,
Cum pia Saturni proles, equanda Minerve
Vel saltem non exul erat. Regnoque tirannis
Concedente tribus triplicem processit in orbem
Communis regina Venus ; quod cum Iove Iuno,
Cum Iove cum Tritone fuit cum Dite Dyone ;
Non mea sideribus famulis contenta potestas,
Tartara solatur, mulcet freta. Vos, pia ponti
Turba, dee, vestre scelus excusate sororis,
Si scelus hinc traxisse genus; tuque, optima vindex,
Imperiosa Thetis, celum Iunone fugata
Posce tuum raptasque faces ! Iam pelice pulsa,
Iam non sollicito venies paritura Tonanti,
Fatis nulla fides. Precium Saturnia forme
Perdet, opes perdet. Non huc emptura decorem
Venisset, si pulcra domi. Male, Dardane, mores
Consuluit dare promta tuos. Non flectitur auro,
Qui titulum paritatis habet. Victricibus olim
Armentis impensa fides librantis habene
Non vendit nutum, veteris non immemor equi.
Illane, blande Paris, vultu victore fruetur,
Cui gemit Hesione, sanguis cui fluxit avitus,
Alcide que tela sui libravit in arces,
Bellica virgo, tuas ? Ubi tunc que prelia iactas,
Fatum ubi ? Plus actum est rapto Frige ; pocula nate
Eripuit thalamumque dee sic molliter ultus
Aspera, miscet adhuc superis dotatus Olimpo.
Flos Asie, veneranda deum regumque propago,
Non meus instabiles labor est aut gloria versus
Texere, non trepidas pensis urgere puellas,
Nec mecum Phebus, mecum certavit Aragne ;
Hos Pallas tibi pacta pedes, hec stamina nectat.
Plurima dii - fateor - faciles et summa pacisci
Et dare ; sed quid opes, quid regna, quid arma potenti
Adiciunt, cuius sceptrum pars amplior orbis,
Cuius opes Frigie, cuius gens Dardana vires ?
At si solanda est thalami regalis egestas,
Si vires, si sceptra nichil sine coniugis usu,
Munus habe Veneris, munus, quo Sparta superbit,
Munus, quod Iuno dici velit, esse Minerva !
Quid moror ? Internam propius rimare Dyonem,
Res agitur tractanda palam, iam pectora nuda
Pandimus : Hac facie Phebo duce metior astra,
Hoc vultu produco diem. Formose, merenti
Gratare et similem, iudex, ne despice vultum » !
Sic effata genas rapto depromit amictu
Nuda humeros, exerta sinus totoque diescit
Ore. Pudet divas Veneri cessisse triumphum.
Consulite, ultores Frigii, Venus excitat egros.
Hac constant michi visa fide, vel sompnia certe
Pondus habent. Hec fata sequor. Parete Dyone,
Que civi lacrimans, risus que terminet hosti !


Benoît de Sainte-Maure - Le Roman de Troie en prose

Mais oiez ce que Paris respondi.

50. Si com Paris parla de son songe.

« Seignours, dist Paris, tout ce que l'en dist entor ceste chose n'est rien, quar nos somes si riche gent et si garnis de chevaliers et de richeces que por noient douteroit l'en rien. Mes de tout le conseil ce soit la some que nos porchaçons de requerre nostre venjance sus les Grisois, quar il ne nous en peut maux avenir. Et je croi bien que les dieus veulent nostre honour, et dirai vos coment. Il avint chose que je chaçoie l'autre jour un cerf, si avoie perdu tous mes compaignons et mes chiens, et m'en vins sur une fontaine, si m'endormis ilecques. Adonc me fu avis que je vi Mercurion, et ill amena par-devant moi trois déesses, Jovis, Venus, Minerve, et me dist : « Paris, je t'amaine ces trois déesses por un jugement ; quar une pome d'or leur fu donee escrite en grizois toute entor, qui disoit que la pome seroit a la plus belle : dont il a entre elles grant discort, que chascune dit que por beauté l'a gaaignie. Dont je lor ai loé, et elles s'i acordent, que elles s'en tendront a ce que tu en diras ». Maintenant vint chascune devant moi priveement et maintenant m'offrirent a faire quant que seusse demander. Venus me prist et promist que se je li donoie la pome por la plus bêle, qu'ele me donroit la plus bêle et la plus noble feme de Grèce. Et je fis son plaisir : por quoi je croi bien que se je i vois en Grèce, que je leur forferai bien et vengerai nostre honte ».


Guido delle Colonne - Historia destructionis Trojae, VI, 7

Sed Paris, qui verba Hectoris diligenter audivit, statim se errigens stans hec verba profudit : « Audi, rex, karissime pater... Nondum enim sunt multi dies elapsi... quodam die Veneris venationis causa placuit michi adire nemora in multorum collegio venatorum... Descendi fessus ab equo et ipsum in ramo cuiusdam arboris michi propinque cum habenis freni sui studui colligare ; deinde stravi me solo... soporatus igitur tam graviter vidi in ipso sompno meo mirabilem visionem : quod deus, scilicet Mercurius, tres deas in suo comitatu ducebat, Venerem videlicet, Palladem, et Iunonem. Qui ad me statim accedens, predictis deabus parum a se distantibus, michi dixit : « Audi, Paris, ecce adduxi has tres deas ad te propterea quod inter eas quoddam nunc litigium est exortum, de quo disposuere se committere arbitrio tuo soli, ut lis ipsa inter eas tuo iudicio dirimatur. Vescentibus enim eis in quodam solempni convivio, quoddam pomum mirabile et formose cellature, de materia preciosa, iniectum extitit inter eas, in quo Grecis litteris continetur inscriptum ut pulcriori detur ex eis. Cum igitur quelibet earum precedere aliam de forma contendat, et exinde putet ipsius pomi premium promereri, tuo de hoc iudicio se submittunt et quelibet earum ibi per me promittit premium pro tui remuneratione arbitrii ab ea infallibiliter consequendum quam in pulchritudine et pomi questu putaveris anteponi. Si Iunonem enum preferre decreveris, inter alios mundi magnificos illa constituet te maiorem ; si vero Palladem, omnem ab ea humanam scientiam pro premio consequeris ; quodsi Venerem, pulchriorem se et de Grecia nobiliorem feminam ab ea in tuum premium reportabis ». Ego autem, talibus a Mercurio auditis promissis et donis, sic sibi respondi quod verum de hoc iudicium non darem nise se omnes nudas meo conspectui presentarent, ut per inspectionem meam singulas earum corporis pro vero iudicio valeam contemplari. Et statim Mercurius dixit michi : « Fiat ut dicis ». Depositis ergo vestibus predictarum trium dearum, sigillatim qualibet earum nuda meo conspectui presentata, visum fuit michi prosequendo iudicium veritatis quo Venus sua forma patenter predictas duas alias excederet, et ideo decrevi eam dominam esse pomi. Venus autem ex predictis pomi victoria facta congaudens submissa voce michi promissum a Mercurio infallibiliter confirmavit. Et recedentibus illis a me statim sompno et sompnio sum solutus... »


Merci au professeur Francesco Chiappinelli, auteur de l'Impius Aeneas, de nous avoir fourni ces textes.
Vous pouvez naviguer sur le site : Cultura e scuola
Si vous voulez lui écrire, vous pourrez le faire à cette adresse :